چیزی که توی رفتار بعضی از مردمِ عادی خیلی بیشرفانه س اینه که برای عمر بیهوده و به باد رفته و رنج و سختی به بار ننشسته ی زندگی یه سری آدم جوون افسوس نخوری. ینی به خودت زحمت بدی و اون زبون زمختت رو ت بدی و به مغز خالی و تنبلت فشار بیاری که اظهار نظری کنی تا از بقیه عقب نمونی و بگی افسوس برای "آبرو ی ریخته شده برای اشتباه پدافند موشکی ://"
اینقد کند ذهن و احمق باشی که توی عمر سراسر انگل وارت نفهمیده باشی تقلا کردن و درس خوندن و بهترین سالهای زندگیت رو پشت میز مطالعه گذروندن و بیخوابی و استرس و هزینه های سنگین برای تحصیلات چه معنی ای میده . ولی کاملا طبیعیه ، وقتی توی جایی زندگی میکنی که روزانه انسانهای زیادی توی تصادف کشته میشن ، تعجبی نداره که به جون هیچ آدمی اهمیتی نمیدی.
چیزی که خیلی بی شرفانه است اینه که بگی حادثه بوده دیگه و تنها فرقش با خوردن به کوه در نشون دادن ضعف یه سیستم نظامی بوده .و همه ی کوتاهی ها رو که نتیجه ی اهمال کاری و بیخیالی انگل هایی مثل خودت بوده رو کاملا نادیده بگیری ، انگار که به کوه خوردن هم یه امر عادی و اجتناب ناپذیره ، بدون هیچ دخالت انسانی.
تنها نقطه ی حسرت و افسوس برات این باشه که به این فکر کردی که آمریکا داره به ریش حکومت کثافت زده ت میخنده .
یک سری آدم مضحک که تنها خوشبختیشون توی نفهمیشونه .
درست مثل یه مشت خوک که با تو کثافت زندگی کردن خودشون نه تنها مشکلی ندارن بلکه اون رو بهشت میدونن. یه مشت انگل .
ولی میدونید ، لااقل میتونیم توی ایران برابری رو ببینیم ایران واقعا توی این زمینه فوق العاده س . نیمه پر لیوان هم اینه که چه خودت رو بکشی تا کارت رو درست انجام بدی و درس بخونی تا در نهایت دین خودت رو به بشریت ادا کنی و یا یه موجود بیخیال بیسوادی باشی ، مثل من ، در هر دو صورت و در نهایت فرقی بینمون نمیذارن و جایگاه خاصی رو برات قائل نمیشن .
اینجاست که به این جمله میرسی : همه ی آدمها با هم برابرن.
درباره این سایت