:|
واو! .عجب هفته ای! . چقدر امسال اتفاقای شوکه کننده میوفته !!
خب درس کم خوندم :/ و برا خودم داشتم زر زر میکردم . میدونید اینکه آدم نمیتونه و نباید با یکی که میخواد ارتباط داشته باشه ، توی بعضی موقعیتا خیلی وقت آدم رو هدر میده . و آرزو میکردم همیشه که کاش میتونستم بهش فک نکنم و کار خودمُ کنم بدون یاداوری اینکه چرا مجبورم از یه سری چیزا بگذرم. و یا این موضوع که تو نسبت به بعضی ادما به خاطر اینکه خیلی دوسشون داری خیلی اسیب پذیری و گاهی ازشون احترام انتظار داری . هرچند که دوس داری بهشون حق بدی و سن و موقعیتشون رو در نظر بگیری.
ولی خیلی زیاد و جدی به این فکر میکنم که برم یه نقطه ی دیگه ای زندگی کنم . و فک میکنم که این فرصت رو تحصیلات به هر ادمی با هر وضعیت اقتصادی ای داده . دوس دارم خانوادم ازینجا برن.
خلاصه مثل اینکه زندگی بین ادمای بالغ ، چیز خیلی ترسناک و تاریکیه:/
به قول بهمن محصص:بیهوده است آینده ای پر از فرشته با پودر صورتی رنگ وعده دهیم.چرا که بچه ای که پدر یا پایش را در اثر بمب باهوش (هسته ای) از دست داده ،نمیتواند و نباید فراموش کند .تخم نفرت که پاشیده شد ، خواهد رویید.
خیلی این رو میشنوم که میگن چرا ما باید توی ایران به دنیا بیایم . راستش من امشب خداروشکر میکنم که چند کیلومتر اونور تر ، توی عراق به دنیا نیومدم .جایی که دوتا کشور دیگه مشغول بمبارون خونه ی منن.
(میدونم این جمله رو ممکنه بد برداشت کنید، ولی خب اینکارو نکنید چون محتمله که یه ادم معمولی که دوس داره بره دانشگاه الان اونجا این حرف دلش باشه.)
درباره این سایت